2023, Volume 121, Issue IV

More than just mind-games. University social responsibility (USR) And its practical applications

Philippe Fluri¹, Svitlana Loboda²
-------------------------------------------------------------------------------------------------
¹-, Uniwersyt Wenzao, Kaohsiung Tajwan
²Instytut Socjologicznych Nauk i Pedagogiki, Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie


Autor korenspondencyjny: Svitlana Loboda; Instytut Socjologicznych Nauk i Pedagogiki, Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie; email: -

Full text

Streszczenie

USR, interpretable both as University Social Responsibility and University Sustainability Responsibility (in light of the UN Sustainable Development Goals) came into being as variant of Corporate Social/Sustainability Responsibility around the turn of the century and has since picked up momentum, not least thanks to the laudable efforts of the USR Network. USR is seen as addressing a multitude of issues contemporary universities and their stakeholders are concerned with. These are int.al., apart from the massification of education, diminishing funds, increasing competition: giving universities a profile, face and role as corporate citizens, playing a role in local and regional development (especially in the ESG spheres), bridging the gap between theory and practice, (and of increasing urgency for students) school and professional life, serving as institutions not only for education of SDG-conscious graduates and research, but also as think tanks and drivers for local and regional development.The creation and orientation of USR programs has been globally left mostly to universities and institutions of higher learning and research themselves. Efforts to come up with criteria for standardization and – eventually – certification of USR projects have been of minimal success, both because of the not always well documented very wealth of approaches and orientations on the one hand, and an apparent lack of regulatory appetite on the governmental and inter-governmental side on the other. A conservative interpretation of academic freedom and self-reliance may so far have precluded concertation beyond reporting, the creation of regional and global networks, and the initiation of occasional joint programs. Ministries of Education, Science and Technology may be affected, but not involved. The Taiwanese government, in its Southbound Policy orientation, has chosen a different approach. USR, once identified as an essential driver of local and international development, has since 2017 been concerted under the Ministry of Education with 116 universities now contributing 220 projects. Most USR programs known to the author were developed and delivered in relative academic freedom in the absence of a heavily incentivized national USR policy. In this article we propose to document and analyze their opposite – a national USR program existing mainly because of a top-down approach.

Słowa kluczowe

: USR, zarządzanie USR, USR i SDGs, rozwój regionalny, raportowanie USR, ewaluacja USR, koordynacja USR, CSR, USR jako czynnik polityki zagranicznej i rozwojowej.

---

Więcej niż tylko gry umysłowe. Społeczna odpowiedzialność uniwersytetu (USR) i jej praktyczne zastosowania

Summary

USR, interpretowana zarówno jako Społeczna Odpowiedzialność Uniwersytetu, jak i Zrównoważona Odpowiedzialność Uniwersytetu (w świetle Celów Zrównoważonego Rozwoju ONZ), powstała jako wariant Społecznej / Zrównoważonej Odpowiedzialności Biznesu na przełomie wieków i od tego czasu nabrała rozpędu, nie tylko dzięki godnym pochwały wysiłkom Sieci USR. USR jest postrzegane jako odpowiedź na wiele kwestii, którymi zajmują się współczesne uniwersytety i ich interesariusze. Są to między innymi, oprócz umasowienia edukacji, malejących funduszy, rosnącej konkurencji: nadanie uniwersytetom profilu, oblicza i roli obywateli korporacyjnych, odgrywanie roli w rozwoju lokalnym i regionalnym (zwłaszcza w sferach ESG), wypełnianie luki między teorią a praktyką (i coraz pilniejsze dla studentów) życiem szkolnym i zawodowym, służenie jako instytucje nie tylko do kształcenia absolwentów świadomych SDG i badań, ale także jako think-tanki i czynniki napędzające rozwój lokalny i regionalny. Tworzenie i ukierunkowanie programów USR pozostawiono na całym świecie głównie uniwersytetom i instytucjom szkolnictwa wyższego oraz samym badaniom. Wysiłki mające na celu opracowanie kryteriów standaryzacji i - ostatecznie - certyfikacji projektów USR, zakończyły się minimalnym sukcesem, zarówno z powodu nie zawsze dobrze udokumentowanego bogactwa podejść i kierunków z jednej strony, jak i widocznego braku chęci regulacyjnych po stronie rządowej i międzyrządowej. Konserwatywna interpretacja wolności akademickiej i samodzielności mogła do tej pory uniemożliwiać współpracę wykraczającą poza raportowanie, tworzenie regionalnych i globalnych sieci oraz inicjowanie sporadycznych wspólnych programów. Ministerstwa Edukacji, Nauki i Technologii mogą być dotknięte, ale nie zaangażowane. Rząd Tajwanu, w swojej polityce zorientowanej na południe, wybrał inne podejście. USR, niegdyś zidentyfikowany jako istotny czynnik napędzający rozwój lokalny i międzynarodowy, od 2017 r. podlega Ministerstwu Edukacji, a 116 uniwersytetów uczestniczy obecnie w 220 projektach. Większość znanych autorom programów USR została opracowana i zrealizowana w warunkach względnej wolności akademickiej przy braku silnie motywowanej krajowej polityki USR. W tym artykule proponujemy udokumentować i przeanalizować ich przeciwieństwo - krajowy program USR, istniejący głównie z powodu podejścia odgórnego.

Keywords

USR, USR management, USR and SDGs, regional development, USR reporting, USR evaluation, USR coordination, CSR, USR as foreign and development policy factor.