2021, Volume 112, Issue III

System zwykły wykonywania kary pozbawienia wolności w polskim systemie penitencjarnym

Aldona Nawój-Śleszyński¹
-------------------------------------------------------------------------------------------------
¹Wydział Prawa i Administracji, Uniwersytet Łódzki


Autor korenspondencyjny: Aldona Nawój-Śleszyński; Wydział Prawa i Administracji, Uniwersytet Łódzki; email: pwp@pwp.edu.pl

Full text

Streszczenie

Artykuł zawiera ocenę walorów resocjalizacyjnych systemu zwykłego wykonywania kary pozbawienia wolności oraz propozycję rozwiązania problemu związanego z tym, że około 60% skazanych z tego systemu w latach 1998-2020 odbywało karę pozbawienia wolności bez planu jej wykonania. Istotą przemian w polskim systemie penitencjarnym na podstawie kodeksu karnego wykonawczego z 1997 r. było wprowadzenie instytucjonalnej formy indywidualizacji wykonywania kary pozbawienia wolności jako nowej instytucji prawa karnego wykonawczego. Ustawodawca zakładał, że cele wykonywania kary pozbawienia wolności są realizowane niezależnie od tego, w jakim systemie skazany odbywa karę. Wątpliwość jednak wzbudza fakt, iż wykonywanie kary pozbawienia wolności w systemie zwykłym odbywa się bez indywidualnego planu opracowanego na podstawie diagnozy kryminologiczno-społecznej, na podstawie której dobierane są środki oddziaływań adekwatnych do potrzeb resocjalizacyjnych. Jednym z postulatów mających na celu przeciwdziałanie temu stanowi byłoby przygotowanie planu wykonywania kary pozbawienia wolności z udziałem lub bez udziału każdego skazanego. Ten postulat jest zgodny z zaleceniami Reguł minimalnych ONZ, Europejskich reguł więziennych oraz praktyką niektórych krajów Europy Zachodniej

Słowa kluczowe

rygory, systemy, programy i plany wykonywania kary pozbawienia wolności, diagnoza kryminologiczno-społeczna