2018, Volume 101, Issue 4

Więziennictwo wojskowe w pierwszych latach niepodległości Rzeczypospolitej (1918-1921)

Leszek Kania¹
-------------------------------------------------------------------------------------------------
¹-, Uniwersytet Zielonogórski


Autor korenspondencyjny: Leszek Kania; -, Uniwersytet Zielonogórski; email: pwszkania@wp.pl

Full text

Streszczenie

Więziennictwo wojskowe od pierwszych dni niepodległości było integralną częścią sądownictwa wojskowego i rozwijało się w strukturach Ministerstwa Spraw Wojskowych. Od początku cierpiało na brak wykwalifikowanych kadr penitencjarnych, a odziedziczone po zaborcach gmachy więzienne wymagały gruntownych remontów i inwestycji. W czasie wojny z Rosją sowiecką w Warszawie, Stanisławowie i Wiśniczu funkcjonowały wojskowe więzienia karne, natomiast w siedzibach dowództw okręgów generalnych – wojskowe więzienia śledcze. Prócz tego, na froncie i na jego bezpośrednim zapleczu funkcjonowały ruchome areszty zlokalizowane przy sądach polowych. W czasie wojny z Rosją sowiecką w więzieniach panowały krytycznie trudne warunki, zagęszczenie i choroby epidemiczne. Z powodu braku doświadczonego personelu więziennego odnotowano wiele ucieczek.

Słowa kluczowe

więzienia wojskowe, więzienia śledcze, areszty wojenne, aresztanci wojskowi