2018, Volume 100, Issue 3

Rola samoświadomości w modelu relacyjnej readaptacji społecznej skazanych

Anna Fidelus¹
-------------------------------------------------------------------------------------------------
¹-, Uniwwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego


Autor korenspondencyjny: Anna Fidelus; -, Uniwwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego; email: a.fidelus@uksw.edu.pl

Full text

Streszczenie

W praktyce resocjalizacyjnej bardzo ważnym zadaniem jest podejmowanie działań zmierzających do rozwoju samoświadomości podopiecznego. Należy pamiętać, że człowiek niezależnie od swojej przeszłości jest istotą rozumną i zdolną do samotworzenia. Każdy nosi swój potencjał twórczy oraz możliwości jego spełnienia. Samoświadomość może pomóc w zainicjowaniu przetworzenia owego potencjału oraz w samowyzwoleniu się z ograniczeń i wadliwych zachowań. Dlatego tak ważne jest, aby w procesie resocjalizacji doceniać funkcję samoświadomości, głównie poprzez podejmowanie działań pozwalających na jej wzmacnianie i rozwój. W artykule zaprezentowano założenia i praktyczne rozwiązania w obszarze pracy ze skazanymi nawiązujące do modelu relacyjnej readaptacji społecznej skazanych. Zgodnie z tym podejściem proces readaptacji społecznej skazanych jest rezultatem działania samej jednostki, jak również jest wynikiem relacji zachodzących pomiędzy skazanym a otoczeniem społecznym – zarówno w środowisku wolnościowym, jak i izolacyjnym. Istotną rolę w prezentowanym modelu odgrywa samoświadomość skazanego.

 

Słowa kluczowe

osadzeni, resocjalizacja, samoświadomość, rozwój, relacyjna readaptacja