2015, Volume 86, Issue 1

Dozór elektroniczny w Polsce – uwagi w świetle rekomendacji Rady Europy

Barbara Stańdo-Kawecka¹
-------------------------------------------------------------------------------------------------
¹-, Uniwersytet Jagielloński


Autor korenspondencyjny: Barbara Stańdo-Kawecka; -, Uniwersytet Jagielloński; email: pwp@pwp.edu.pl

Full text

Streszczenie

Przy formułowaniu standardów dotyczących sankcji i środków wolnościowych Rada Europy przez długi czas nie poświęcała dozorowi elektronicznemu większej uwagi. Dopiero w lutym 2014 r. Komitet Ministrów Rady Europy przyjął rekomendację dotyczącą dozoru elektronicznego. Rekomendacja ta zawiera podstawowe standardy sprawiedliwego, proporcjonalnego i skutecznego stosowania różnych form dozoru elektronicznego przy pełnym poszanowaniu praw osób, których ten dozór dotyczy. Jedną z zasad sformułowanych w tej rekomendacji można określić jako zasadę łączenia dozoru elektronicznego z innymi środkami zmierzającymi do społecznej reintegracji sprawców. W Polsce elektroniczne dozorowanie sprawców przestępstw wprowadzone zostało ustawą z 2007 r., która weszła w życie dwa lata później. Podstawowym celem tego dozoru było zmniejszenie przeludnienia więzień. Problemy elektronicznego monitorowania sprawców przestępstw usunęły w cień potrzebę dyskusji na temat profesjonalizacji kuratorskiej służby sądowej, planowania interwencji korekcyjnych dla skazanych odbywających karę pozbawienia wolności oraz skoordynowania pracy różnych organów w tym zakresie. Celem artykułu jest zwrócenie uwagi na potrzebę prowadzenia badań naukowych i dyskusji na temat racjonalnej polityki karnej.

Słowa kluczowe

dozór elektroniczny, sankcje i środki wykonywane w społeczeństwie, kara pozbawienia wolności, probacja, reintegracja społeczna