2024, Volume 124, Issue III

Conceptualisation of Ressentiment and Loneliness as Determinants of Stress in Men Serving a Prison Sentence

Mariusz Karbowski ¹
-------------------------------------------------------------------------------------------------
¹-, -


Author for correspondence: Mariusz Karbowski ; -, -; email: -

Summary (original language)

The paper aims at analysing the predictors of stress in men serving a prison sentence by examining the sense of loneliness and conceptualising ressentiment. The feeling of loneliness, understood as a subjective state of feeling isolated and lacking a sense of emotional connection with others, will be considered a component of three indicators: the feeling of lack of contact with others, the severance of social ties, and belonging to a social group. On the other hand, ressentiment in the emotional regulatory system is presented as a negative feeling resulting from a sense of unfulfillment and isolation, causing a mental state that extends over time and is based on various types of emotional reactions. It may cause these feelings to turn into revenge without concrete actions, which entails hatred, but does not lead to direct harm but jealousy. The conceptualisation of ressentiment refers to personal experiences that influence the emotional state and components of environmental attitudes in penitentiary settings. Moreover, the predictor of stress, i.e., the psychophysical reaction to events potentially exceeding the ability of the individual to cope, is considered its intensification. The study involved 128 adult men aged 20 to 65, serving a prison sentence in Polish in the penitentiary in Popowo and Warsaw – Służewiec. The obtained results indicate a relationship between the level of perceived stress and the feeling of loneliness and ressentiment.

Key words

stres, poczucie osamotnienia, resentyment, emocje, psychologia penitencjarna

---

Konceptualizacja resentymentu i poczucie osamotnienia jako wyznaczniki stresu u mężczyzn odbywających karę pozbawienia wolności

Summary

Podjęta tematyka ma na celu analizę predykatorów stresu u mężczyzn odbywających karę pozbawienia wolności poprzez zbadanie poczucia osamotnienia oraz konceptualizację resentymentu. Poczucie osamotnienia, rozumiane jako subiektywny stan odczuwania izolacji i brak poczucia więzi emocjonalnej z innymi, będzie rozpatrywane jako składowa trzech wskaźników: poczucie braku kontaktu z innymi, zerwanie więzi społecznych oraz przynależność do grupy społecznej. Natomiast resentyment w systemie regulacyjnym emocji jest przedstawiony jako negatywne uczucie wynikające z poczucia niespełnienia oraz odizolowania, powodując stan psychiczny, który rozciąga się w czasie, a u jego podłoża leżą różnego rodzaju reakcje o zabarwieniu uczuciowym. Co może powodować, że te uczucia przekształcą się w zemstę bez konkretnych czynów, wywołują nienawiść, ale nie prowadząc do zadawania wprost krzywdy, a powodując zazdrość. Konceptualizacja resentymentu dotyczy osobistych doświadczeń, które wpływają na stan emocjonalny i składowe postaw środowiskowych w warunkach penitencjarnych. Ponadto predykator stresu, czyli reakcja psychofizyczna na wydarzenia potencjalnie przekraczające możliwości poradzenia sobie przez jednostkę, rozpatrywane są jako jego nasilenie. W badaniu wzięło udział 128 dorosłych mężczyzn w wieku od 20 do 65 lat, odbywających karę pozbawienia wolności na terenie Polski w zakładzie karnym w Popowie oraz zakładzie karnym w Warszawie – Służewcu. Otrzymane wyniki wskazują na związek poziomu odczuwanego stresu z poczuciem osamotnienia oraz resentymentem.

Keywords

stress, a sense of loneliness, ressentiment, emotions, penitentiary psychology